LINKSE BILLEN

Misschien was het ook een beetje teveel van het goede. Twee boeken die min of meer hetzelfde onderwerp behandelen. Eerst De gouden jaren van het linkse levensgevoel van John Jansen van Galen, de geschiedenis van Vrij Nederland en direct daarna Rob van Gennep, uitgever van links Nederland van Geke van der Wal. Genoeg om een achteraf beschouwd nogal benauwde periode in mijn persoonlijke geschiedenis weer erg dichtbij te brengen. Enerzijds moest alles toen kunnen, anderzijds kon er erg veel niet. Op pagina 254 van de biografie van Rob van Gennep lees ik een uitspraak van een oud-werkneemster van hem: 'Leesbaarheid is een rechts begrip.' Dit citaat vat voor mij zo'n beetje alles samen. Niet wat betreft de beide boeken, nee, die munten uit door leesbaarheid. Ik dacht ook nog even aan een nogal feministisch vriendinnetje dat ik eind jaren zeventig had. Op een gegeven moment kreeg ik te horen dat mijn mannelijke geslacht niet langer welkom was in haar schede. Penetratie stond voor haar namelijk gelijk aan imperialisme.
Eergisteren stond ik in de rij voor de kassa van de Albert Heijn aan het Stadionplein. Mijn echtgenote richtte het woord tot mij: 'Willem...' Voordat zij verder kon spreken, draaide de oude heer die voor ons in de rij stond zich als door een bij gestoken om.
'Billen?' zei hij terwijl haar verstoord aankeek.
'Heet u soms ook Willem,' vroeg mijn echtgenote nietsvermoedend.
'Nee,' zei de man, 'waarom vraagt u dat?'
Ik hield me er verder buiten. Stelde slechts vast dat Rinus Ferdinandusse er voor zijn leeftijd nog goed uitzag. Uit het boek van Jansen van Galen wist ik dat hij inmiddels 84 was. Dat zou je hem niet geven.