"We moeten wolvenkleren en vossenkleren kopen,' stelde hij Wolf voor. Wolf had daar wel oren naar, maar kon men die kopen? Een heel ouderwetse winkel, die zoude misschien nog wel hebben, dacht Vos. En ja hoor, na lang tevergeefs zoeken en vragen vonden ze in zeker stadje een oude mandenmaker die vroeger manden had gemaakt, maar daarmede was opgehouden omdat die bijna niet meer verkocht werden, en die nu in een klein winkeltje ouderwetse kleren, dus ook dierenkleren was begonnen te verkopen."
Dat is uit zijn roman Wolf uit 1983. Ik heb het nooit eerder gelezen, of misschien wel maar ben ik het vergeten. Maar bovenstaand citaat maakt weer eens duidelijk wat voor voortreffelijk stilist hij was. Hoe Reve die overgang maakt van een oude mandenmaker die geen manden meer maakt maar wel ouderwetse kleren verkoopt en dus ook dierenkleren. Daar zit geen enkele logica in maar door de manier waarop hij het opschrijft lijkt het allemaal volstrekt normaal. Door zijn stijl en door niets anders sleept Reve je dus zijn wereld in en je laat het gebeuren. Elke beginnende schrijver zou elke dag wat moeten bladeren in een willekeurig boek van Reve. Niet om hem te imiteren maar om te leren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten