JAN FABRE & DE REST VAN DE WERELD

Tijdens de opnames van een film over Jan Fabre is met katten gegooid. Dat is niet goed. Met katten moet je niet gooien. Met andere dieren trouwens ook niet. Bart De Wever was getuige van deze gebeurtenis lees ik in de krant. Eerst die varkenskop op zijn oprit en nu dit weer moet hij gedacht hebben. In ieder geval stak hij zijn verontwaardiging niet onder stoelen en banken. Ze moesten daar onmiddellijk mee ophouden, riep hij. Nu roept hij wel vaker dat iemand ergens mee moet ophouden zonder dat daar onmiddellijk gehoor aan wordt gegeven. De verontwaardiging over het kattenincident is zo langzamerhand een nationale kwestie geworden. In ieder geval een politieke. De ene schepen roept dat dit nooit meer gebeuren mag, de andere dat het allemaal wel meevalt. Straks zullen we ook op federaal niveau nog wel iets horen. En het volk is ook verontwaardigd. Tijdens het hardlopen in Park Spoor Noord is Fabre zelfs fysiek aangevallen. Op de site van de Gazet van Antwerpen regent het boze reacties. (http://www.gva.be/reageer/nieuws/media-en-cultuur/jan-fabre-voelt-zich-slachtoffer-van-haatcampagne.aspx) Opvallend in veel van die reacties is dat men het plotseling niet meer over die poesjes heeft maar over de kunst van Fabre en natuurlijk over Fabre zelf.